Twee boeddhistische monniken waren op weg naar hun klooster toen ze bij een rivier kwamen die ze over moesten steken. Bij de oversteekplaats troffen ze een jonge vrouw aan die ook naar de overkant wilde, maar niet door het water durfde omdat ze niet kon zwemmen.
Resoluut nam de jongste van de monniken de vrouw op zijn schouders en bracht haar zo naar de overkant. De andere monnik was furieus. Hij zei niks, maar hij kookte van binnen, want wat er gebeurd was, was absoluut verboden. Een monnik mag geen vrouw aanraken en zeker niet op zijn schouders nemen.
Nadat de vrouw op de andere oever was afgezet, liepen de monniken urenlang zwijgend naast elkaar voort. Toen de kloosterpoort in zicht kwam wendde de boze monnik zich tot zijn medebroeder en zei: 'Luister, ik zal het tegen de overste moeten vertellen, want wat je deed was absoluut verkeerd!'.
'Hoe bedoel je', vroeg de ander, 'Wat was er verkeerd?'. 'Ben je dat dan vergeten?', zei de eerste, 'Je hebt een vrouw op je schouders genomen.'Zijn metgezel begon te lachen en zei: 'Ja, dat is waar, ik heb haar gedragen. Maar ik heb haar al uren geleden bij de rivier achtergelaten en losgelaten... terwijl jij haar nog immer met je draagt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten