Minimalisme

Het is een dagelijkse behoefte, het leegscheppen van de neus. Stof en vuildeeltjes worden gefilterd van je luchtwegen en opgevangen door de miniscule haartjes en neusslijm, dat vervolgens wordt gevormd tot harde groenachtige proppen en korsten met een donker randje en wanneer je de opluchting van een schone snuiver nabij bent, blijkt er als laatste nog een natte sliert achteraan te komen.

Vanavond nog zette ik het geluid van de tv op mute, om mijn wederhelft de kans te geven er getuige van te zijn mijn weggeschoten 'booger' die ik netjes tussen duim en wijsvinger had gedraaid tot een groene smint, op het laminaat te horen doen neerkomen. 'tik', haha, 'Gadver!', zegt ze vervolgens. Als je in de auto rijdt en je hebt ook die neiging om bij het inhalen of ingehaald worden opzij te kijken, zie je mensen vaker wel, dan niet, minimalisme in de neusholten ambiëren.

Als er inderdaad een nat stukje aan zit, moet je langer draaien tussen neus en wijsvinger en de eerste poging het geleiachtige tot klont verworden gefragmenteerde lichaamsvocht te catapulteren eindigd waarschijnlijk, na een drietal stille seconden met een lichtelijk scheelkijkende blik naar de vinger, alwaar we het verarmde plutoniumballetje op de nagel van de wijsvinger vinden. Het eten van snot is erg overrated en tevens zóóó 2004. 80 procent van je snot slik je eigenlijk gewoon weer door. Die kwart procent die je dan tussen je voortanden door langs je huig brengt, mag dan de pret niet drukken toch? Hoezo hypocriet...

Als een ander het doet, is dat associaal, maar als je zelf even lekker ongegeneerd zit te graven en je haalt er weer een kubieke centimeter groen kaarsvet uit, dan is dat toch weer opgelucht ademhalen. Als je in Afghanistan bent geweest en de overstoffige lucht hebt mogen ervaren, kun je ook spreken van heuse tennisballen die je neus verlaten. Je ziet ze er dan ook als tumbleweeds over het kamp heen rollen en het schijnt dat je er heuse HESCO's mee kunt vullen.

Als je graven echt niet vind kunnen, als je geen vingers hebt om het te doen, of als je vingers te groot zijn voor je neus, dan kun je altijd nog één mergelgrot van je reukorgaan dichtdrukken om vervolgens heel hard te snuiten, zodat alle aanwezige stalagmieten en stalagtieten de spacemountain-beleving van Disneyworld kunnen ervaren. Dit ziet er echter nog veel associaler uit en je moet het enigzins kunnen, anders beland je hand of kleding onder het snot of sta je daar met een hele lange sliert, waar je je voor een viertal seconden even geen raad mee weet. Mijn advies is dus gewoon peuteren...zo lang je maar een kaartje stuurt als je boven bent.